- członow|y
- Ⅰ adj. [budowa] segmental
Ⅱ -członowy w wyrazach złożonych -part
- nazwisko dwuczłonowe a double-barrelled surname
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
wielostopniowy — «mający wiele (kilka) stopni, członów, etapów; podzielony na wiele stopni» Turbina wielostopniowa. Wirnik wielostopniowy. ∆ techn. Rakieta wielostopniowa «rakieta kosmiczna złożona z kilku członów, z których każdy zaopatrzony jest w odrębny… … Słownik języka polskiego
pięciostopniowy — 1. «liczący pięć stopni; odpowiadający pięciu stopniom jakiejś skali» Mróz pięciostopniowy. ∆ muz. Skala pięciostopniowa «jeden z najstarszych systemów dźwiękowych, polegający na układzie pięciu dźwięków w obrębie oktawy, spotykany jeszcze dziś w … Słownik języka polskiego
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego
bądź — 1. «forma 2 os. lp trybu rozkazującego czas. być, występująca także w połączeniu z końcówkami osobowymi w 1 i 2 os. lm: bądźmy, bądźcie» 2. «spójnik wyrażający możliwą wymienność części zdań lub zdań równorzędnych, występujący zwykle przed każdym … Słownik języka polskiego
bliźniaczy — «bardzo podobny, jednakowy, złożony z dwóch jednakowych części; rzad. właściwy bliźniakom» Bliźniacze podobieństwo. ∆ Dom, domek bliźniaczy «dom składający się z dwóch samodzielnych członów o jednej ścianie wspólnej» ∆ mat. Bliźniacze liczby… … Słownik języka polskiego
cirrocumulus — [wym. c irrokumulus] m IV, D. a, Ms. cirrocumulussie; lm M. y meteor. «rodzaj wysokiej chmury w postaci cienkiej białej warstwy lub ławicy utworzonej z małych członów, złożonej z kryształków lodu, nie powodującej opadów; chmura kłębiasto… … Słownik języka polskiego
członiasty — «złożony z członów; pierścieniowaty» … Słownik języka polskiego
członowy — «złożony z członów, podzielony na człony» Członowa budowa nóg stawonogów … Słownik języka polskiego
czy — I «partykuła rozpoczynająca zdanie pytajne lub ekspresywne, mające formę zdania pytajnego» Czy pada deszcz? Czy kto zgadnie, o co tu chodzi? Czyś skończył pracę? Czyście oszalały? ∆ Czy co, czy coś, czy jak? «wyrażenie o charakterze ekspresywnym… … Słownik języka polskiego
czyj — + czyja, czyje, czyi, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny lub względny zawierający treść dzierżawczą» a) «używany w pytaniach» Czyj to głos? Czyja to sprawka? Czyje to dziecko? b) «używany w pytaniach zależnych rozwijających jeden z członów zdania … Słownik języka polskiego
dwuczłonowy — «składający się z dwóch członów» Nazwy dwuczłonowe … Słownik języka polskiego